Modelcollect UA48002 WWII LUFTWAFFE Focke-Wulf 1000 Fast Bomber 1/48
Plastikowy model do sklejania. Zestaw nie zawiera kleju ani farb.
Focke Wulf Enntwurf B 3x1000 (inne oznaczenie: Focke Wulf Fw-239) był projektem niemieckiego średniego bombowca w układzie latającego skrzydła ze schyłkowego okresu II wojny światowej. Maszyna nigdy nie została oblata, ani tym nie bardziej nie weszła do produkcji. Napęd miały zapewniać dwa silniki turboodrzutowe Heinkel HeS 011. Zakładano, że długość samolotu wyniesie 5,8 m, przy rozpiętości skrzydeł rzędu 14 metrów. Prędkość maksymalna miała nieznacznie przekraczać 1000 km/h. Maszyna nie posiadała stałego uzbrojenia pokładowego, ale planowano, że będzie w stanie przenosić zabierać ładunek bomb o masie do 1000 kilogramów.
Prace projektowe nad Focke Wulf Enntwurf B 3x1000 rozpoczęły się w 1944 roku, w związku z nowymi wymaganiami niemieckiej Luftwaffe, która chciała pozyskać odrzutowy samolot bombowy zdolny do osiągnięcia prędkości na poziomie 1000 km/h i która mogłaby przenieść 1 tonę bomb, przy zasięgi co najmniej 1000 kilometrów. Zakłady Focke-Wulfa opracowały w ramach tej specyfikacji trzy projekty oznaczone jako Entwurf A, B oraz C, z których Entwurf B powstał w układzie latającego skrzydła. Warto dodać, że miał się cechować bardzo dobrymi właściwościami aerodynamicznymi oraz stosunkowo dobrą manewrowością. Samolot nigdy jednak nie wyszedł poza stadium projektu.
The Focke Wulf Enntwurf B 3x1000 (other designation: Focke Wulf Fw-239) was a design of a German medium bomber in a flying wing configuration from the late period of World War II. The machine was never flown, let alone entered production. Propulsion was to be provided by two Heinkel HeS 011 turbojet engines, and the aircraft was assumed to be 5.8 meters long, with a wingspan of 14 meters. Maximum speed was to slightly exceed 1,000 km/h. The machine had no fixed deck armament, but it was planned to be able to carry a bomb load of up to 1,000 kilograms.
Design work on the Focke Wulf Enntwurf B 3x1000 began in 1944, due to new requirements of the German Luftwaffe, which wanted a jet bomber aircraft capable of reaching speeds of 1,000 km/h and which could carry 1 ton of bombs, with a range of at least 1,000 kilometers. The Focke-Wulf plant developed three designs under this specification, designated Entwurf A, B and C, of which Entwurf B was developed in a flying wing configuration. It is worth mentioning that it was to feature very good aerodynamic characteristics and relatively good maneuverability. However, the aircraft never got beyond the design stage